Hayal Kırıklığının Gücü

Acılarımı hep unuttum. En yakınımın ölümünden, beni haftalarca hastanede yatıran fiziksel acılarıma kadar hiçbirinden iz kalmadı. Terkedilmeleri hep unuttum. Beni zamanında o kadar süründüren tüm bu süreçlere şimdi duygu kıpırtıları olmadan geri bakabiliyorum. Korkularımı hep unuttum. Korktuğum herşey gelip geçti, canımı yakanlar, canımı sıkanlar bile hep gerilerde kaldı. Aşklarımı hep unuttum. Bugün yanımda olmayan tüm aşklarımın kırıntısı bile içimde kalmadı. Mutluluklarımı hep unuttum. Bugün canım sıkkın olduğunda dünün hiçbir mutlu anısı yüzüme gülümseme koyamıyor.

Ama hayal kırıklıklarımı bir türlü unutamıyorum. Hayatımda elimden kaçırdığım her fırsat, her kişi, her an, beklemediğim tüm başarısızlıklar, bunu nasıl yapar dediğim tüm insanlar, hepsi bir hayalet gibi beni izliyor. Diğer herşey zamanla solarken, hayal kırıklığı nasıl olur da bu kadar kuvvetli olabilir...