En Sevdiğim Saplantılar

Kendimde veya çevremdeki insanlarda varolan ve hayatımı yönlendiren çeşitli favorim saplantılar.

* Kusursuz anı bekleme: Hayattaki planlara bir türlü başlayamama, hep hayalini kurduğun şeyleri sürekli daha iyi bir zamanda başlamak üzere erteleme, işlerini ve insanları sürekli öteleme. Belki de yapılması gereken; yapmak istemediklerinle yapmak zorunda olduklarını ayır, korkak olduğunu kabullen, cesaretsizliğinin kayıplarını değerlendir.

* Kavgadan sonraki ruhlar merdiveni: Söyleyeceklerini konuşmalarda ya da kavgalarda söyleyemeyerek sonra saatler - hatta günlerce - "keşke şunu da deseydim, keşke bunu da söyleseydim" diye kendi kendini yeme. Üstelik söyleyeceklerinin vakti de geçmiş olduğundan asla söylenemeyenler mezarlığına gömülmesi ya da içinde patlaması. Belki de yapılması gereken; doğru şeyleri doğru zamanda söyleyememenin daha kendi düşüncelerini doğru düzgün anlayamamış olmandan geçtiğini farket.

* Artık geri dönüşü olmayan eski sevgili ya da ilk aşk: Artık senin ve onun için mutlu bir formül olmadığını bile bile yine de birinin peşinden koşup diğer herkesle olan ilişkilerini berbat etme, karşılaştığın herkesi onunla karşılaştırma, sonuçsuz arayışlarla herkese hayatı zehir etme. Belki de yapılması gereken; gerçeklerin farkında olamadığının farkına var, acına sarıl, başarısızlığını kabullen, artık karşılaştırmalar yapma, aynı suda bir daha yüzemeyeceğinin farkına var.

* Gurur yapamama: Her tartışma sonrası arayıp özür dileyen olma, suçlu sen olmadığın durumlarda dahi peşine düşme, kaybetme ve yalnız kalma korkusu içinde hep diz çöken olma (sevgililer ve arkadaşlar için eşit derecede geçerlidir). Belki de yapılması gereken; yalnızlık talimleri yap, kendini sevme talimleri yap.